De droom is nagejaagd. Rome is gehaald. Te voet. Alleen. Met de steun van het thuisfront. Mijn menselijkheid is bewezen en er is over belangrijke dingen nagedacht.
Conclusie: Volgens mij ben ik wel op de goede weg in het leven. Natuurlijk is er wel het nodige te verbeteren. Zo heb ik het met betekenisvolle blik in de verte kijken nog niet helemaal onder de knie. En ook is er ruimte voor verbetering om te pas en te onpas wijsheden uit te kramen.
Dromen zijn gedroomd en nieuwe doelen gemaakt. Zoals een 24 uurs wandeling omdat ik benieuwd ben hoeveel kilometers of het Pieterpad lopen met onze hond. Of het South West Coast Path, The Pennine Way of nog eens de Fransiskaanse voetreis. Dromen genoeg.
Ik proberr het blog goed bij te houden. Tot die tijd kun je alvast kijken naar het eerste deel van de reis op Youtube :
Deel 2 Germany (Isselburg - Bonn)
Deel 3 Germany (Rheinsteig, Rheinterassenweg, Nibelungensteig)
Deel 4 Germany (Romantische Srraße, Via Claudia Augusta)
Deel 5 Austria (Via Claudia Augusta)
7 aug. 2020 12:55
Hitte is een keuze. Het is op het moment dat ik dit oppen vierendertig graden. Gelukkig waait het niet. Toch hou ik het op de Hermannsweg voor gezien. Het heilige moeten ontbreekt en dan voel je opeens wel de warmte. En dan blijkt dat de stem in mijn hoofd die naar huis wil, luider is dan die door wil.
6 aug. 2020 23:18
De tent stond vanmorgen ergens anders dan waar ik hem gisteren heb opgezet. Dat verklaarde denk ik ook het meerdere keren herplaatsen van de slaapmat. De ondergrind was behoorlijk scheef.
5 aug. 2020 22:06
In de boekjes staat dat de eerste etappe van de Hermannsweg een lekkere inkomer is. Dwars door het Emsland. Zo vlak als een strijkijzer. En dat klopt. Tot Bevergern was het daarom ook niet heel erg spannend.
4 aug. 2020 22:22
Reizen is met de coronas toch wel vreemd. Ten eerste is het niet druk en de mensen die wel onderweg zijn, blijven ver bij elkaar uit de buurt.
3 aug. 2020 08:44
Gisteren besloot ik om morgen te beginnen. Het mooie daarvan is dat ik me nog een dag kan verheugen op deze tocht. En intussen kan ik nog even wat nieuw merino ondergoed scoren, de accu's opladen en de rugzak schoonmaken en inpakken.
3 jul. 2019 00:00
Nog geen week thuis en al weer verschillende kilometers gelopen. Aftrainen of verslaving? Ik denk het laatste terwijl het eerste zou moeten. Het maakt echter niet uit. Het effect is hetzelfde.
2 jul. 2019 17:37
De Romein. Van veroveraar tot zwaar leunend op de geschiedenis. De politiek is verrot en het vertrouwen is weg. Niet alleen in de hoofdstad trouwens. De mafia staat minimaal naast de overheid is de teneur. Het enige wat bindt, is de korte historie van eenheid. Garibaldi is een held. Ceasar is een held.
1 jul. 2019 21:55
Geen gewandel meer. Woensdag weer naar huis. Gelukkig dat ik een huis heb. Want ik loop voor mijn plezier terwijl miljoenen mensen lopen voor hun leven. Nu nog steeds. Na al die eeuwen van beschaving. In Italië is hiervan veel te zien. Van die beschaving. En vluchtelingen.
29 jun. 2019 22:08
Bijna juli. De Sinterklaasdebatten gaan zo weer beginnen. De marsepeinen varkens liggen al bijna in de etalage. En het einde van de reis is op één etappe na gevild. De planning is dus gewijzigd. Morgen heel vroeg loop ik Rome binnen en probeer ik de dienst in de Friezenkerk te halen (update: niet gehaald 25 km was net een half uur te ver om op tijd te zijn).
28 jun. 2019 17:47
Weemoed. Al terug kijkend naar de afgelopen weken, kreeg ik vandaag opeens een melancholisch gevoel. De reis van mijn leven (tot nu toe) loopt op zijn einde. Het reisdoel is in zicht, het avontuur bijna voorbij. Mijn hele lichaam voelde dat ook zo aan. Hoe ik dat weet? Al mijn poriën huilden schokschouderend vanaf een uur of zes deze morgen.
27 jun. 2019 20:14
Lazio. De voetbalclub met nogal rechtse denkbeelden. Lazio. Het vanuit de historie arme deel van Italië. Lazio. Lazio. Lazio. Wat rolt dat woord lekker van de tong. Nog honderd kilometer en dan is het zover. Rome. Maar dan hoop ik niet dat een bejaarde vrouw mijn achillespezen doorsnijdt met haar winkelkar.
26 jun. 2019 22:03
In de voorbereiding las ik er veel over; de mensenvriend. Pepperspray. Stokken. Stenen. Er werd zelfs gesproken over een taser. Want de mensenvriend is gevaarlijk. Zeker voor pelgrims die toch een zeker luchtje van ontbinding met zich meedragen.
25 jun. 2019 20:58
Niet al te vroeg weg vanwege latertje en bier de vorige avond. Maar om 0615 stond een heel lekker bakje cappuchino voor me klaar met twee brioches ingepakt voor de tocht van vandaag. In Nederland wordt het warm vandaag en hier is het nieuwe normaal ook al een tijdje aan de gang.
24 jun. 2019 23:45
Na een heerlijk nachtje slapen met een paar geweldadige dromen op weg naar Spoleto. De stad met de roltrappen om toeristen en inwoners van en naar de hogere delen van de stad te brengen. Maar ook de stad met een prachtige dom en de stad waar ik Ruud Verkerke en zijn vrouw Helga zou ontmoeten.
23 jun. 2019 21:53
Als je een wild zwijn van zo dichtbij ziet, is je laatste uur geslagen. Of het varken is dood. Dit zwijn hing in Spello aan de buitengevel van een winkel waar ze ook ezelballen verkochten. Per twee. Eet u ze hier op of neemt u ze mee naar huis?
22 jun. 2019 19:21
De wandelaars die denken te weten hoe het heurt. De wandelaars die weten hoe het moet. Maar vooral die weten wat wel een echte pelgrim is en wie niet. Je ziet ze toch wel eens langskomen.
21 jun. 2019 19:20
Na de relatieve rust van de afgelopen dagen besloten om alles uit de kast te halen en niets af te snijden of in te korten. Eerder het tegenovergestelde. Dus vanuit Gubbio naar Valfabrica gewandeld. Veertig kilometer door weer en weinig wind. Met Andrea, een gelouterde wandelaar met een iets trager tempo. Dus dat was wennen. En uiteindelijk ook vermoeiend. Maar leerzaam.