Niet al te vroeg weg vanwege latertje en bier de vorige avond. Maar om 0615 stond een heel lekker bakje cappuchino voor me klaar met twee brioches ingepakt voor de tocht van vandaag. In Nederland wordt het warm vandaag en hier is het nieuwe normaal ook al een tijdje aan de gang.
Het weer. Altijd interessant om het erover te hebben. Maar je kunt er niets aan doen. Klagen, jammeren, piepen of denken: gelukkig ijzelt het niet. Glas halfvol of halfleeg. Mijn glazen waren trouwens in no time leeg. Want wat kan een spezi toch goed smaken.
Maar genoeg over het weer. Laten we het hebben over de zender RAI en vrouwelijk schoon. Conclusie: feminisme is nog niet doorgdrongen tot de burelen van de staatsomroep.
Dit terwijl het wel mijn idee is dat de wereld kan/ gaat veranderen met vrouwen aan de macht. Daarvoor hoef ik alleen maar naar moeders te kijken. Die durven meer. Staan meer open voor andere zaken en zijn over het algemeen intelligenter dan ze laten blijken.
Volgens mij vooral om het zelfrespect van de man in stand te houden. Het wegcijferen zeg maar. Niet meer doen. En daar denk je dan aan tijdens het wandelen.
De etappe van vandaag voerde me over een bergkam naar het dorpje Ferentillo alwaar ik in de tuin van mijn onderkomen van vanacht, Il Borgo, zit te mijmeren over het vervolg van de reis. Ga ik voor een kortere route die me aan het begin van volgende week in Rome brengt? Of blijf ik de Fransiskaanse voetreis volgen? En wanneer krijgen we een vrouwelijke premier? Het één zullen we morgen wel zien.
Reactie plaatsen
Reacties