Sleen - Coevorden (21 km)
's Morgens al vroeg op pad. Want ondanks de hittegolf die ons land teistert, had ik het vannacht weer koud. Want met t-shirt, overhemd en regenzak lag ik nog steeds te rillen. Werd ik ziek of had ik gewoon een slaapzak mee moeten nemen?
Sleen heeft een prachtige omgeving. Vooraf dacht ik Sleen? Sleen? Maar zoals je vaker hebt met vooroordelen blijken deze niet altijd waar. De camping Pieterom is een absolute aanrader. Vriendelijke eigenaar en ik moest aan vroeger denken. Je weet wel: Toen alles beter was.
Hoe dat komt. Na het lopen, zet ik mijn tent op, ga me douchen en ga ik mijn spullen op de hand wassen. Maar op deze camping hadden ze een wasmachine, een droger maar ook een centrifuge!! Van alle huishoudelijke apparaten heb ik die laatste altijd als een wonder van vernuft beschouwd. Ik hoop dat de bedenker ervan schatrijk is geworden.
De centrifuge dus. Die wilde ik gebruiken dus mijn sokken, t-shirt, korte broek en onderbroek op de handwas. En mijn god wat kwam daar een zooi uit. Niet alleen uit de onderbroek maar uit alle kleren. In de wasbak zat een geïntegreerd wasbord. Zo één die ik al jaren niet meer bij mezelf heb gezien.
Maar toen de was gewassen was, het zaakje in de centrifuge gedaan, de hendel over gehaald op het deksel duwen om het dansen tegen te gaan en een minuutje de boel centrifugeren. En ik was in één keer dertig plus jaar terug in de tijd.
Het duurde even voordat ik van alle opwinding de slaap kon vatten in mijn tarptentje. Dat begrijpen jullie wel. Maar toen kreeg ik het koud. Rillen. Overhemd aan. Rillen. Regenjas aan. Niet meer rillen. Tot een uur of 6. Dus de slaapzak moet mee. Of ik haal hem op (ingelaste rustdag want het wordt morgen 36 graden dus geen ideaal loopweer) of ik laat hem brengen door het thuisfront. (optie 1 is het geworden).
De nevel hing over de Jongbloedvaart toen ik vertrok. De zon was net opgekomen en het enige wat je hoorde was het autoverkeer van de A37 (knooppunt Holsloot). Een paar mooie ijzeren draaibruggen verder even een rustpauze gehouden tegenover het Boheems paradijs. Intrigerende naam. Had het het te maken met een Big Fat Gipsy wedding? Gelukkig niet maar je kunt er slapen in een Pipo wagen.
Via Dalerveen richting Dalen gelopen. Op de hoek voor de manege maar voor de Joodse begraafplaats even lekker gezeten. Een druk kruispunt. Want ze kwamen vanuit alle richtingen, de wandelaarsters. Ik heb er minstens 10 gezien maar qua volume zeker twintig. Ik weet inmiddels veel meer over Yvonne uit Dalen dan Yvonne zou willen dat ik wist. (Yvonne is een gefingeerde naam vanwege de privacy. Ze heet eigenlijk Ineke)
Maar ook hier valt de vriendelijkheid op van de mensen. Altijd in voor een praatje. Zo kom veel te weten over de omgeving (het is hier mooi en dat klopt), over kinderen (die komen niet meer zo vaak langs), over partners (die zijn kortgeleden overleden) of over eigen ervaringen over het Pieterpad of andere avonturen (Santiago, Terschelling).
Vlakvoor Coevorden bij Achterloo ging het even mis. Verkeerd gelopen. Niet erg maar ik was niet aan het opletten. Het was warm en ik twijfelde al een uurtje of het niet beter was om de volgende dag een rustdag te nemen (weersverwachting 36 graden) en ook vandaag maar tot Coevorden te lopen in plaats van naar Hardenberg te gaan. Ik was daar zo mee bezig dat ik opeens op een spoorwegovergang stond.
Niet omdar ik het niet meer zag zitten. Maar omdat ik te ver was gelopen. Toen ik het pad weer had gevonden, liep ik opeens op een heel vervelend, schuin en matig onderhouden stuk pad langs het talud van de snelweg. In mijn verbeelding zag ik de teken al handenwrijvend aan de grashalmen hangen om mij te bespringen. Maar het viel allemaal wel mee.
Na dit slagveld even bijkomen in het Van Heutszpark en later nog mooie herdenkingstegeltjes tegengekomen op de snelste route naar het station. Ik neem een rustdag.
Camping
Pieterom (zo goed dat het een tweede vermelding waard is)
Supermarkt
Albert Heijn Coevorden (vlakbij het station)