Campinggekreun (dag 20)

We zijn thuis niet zo van het kamperen. Nat. Koud. Met de WC rol onder de arm 's morgens naar het toiletgebouw. Dan een veldje waar de caravans en tenten zo zijn opgesteld als op een verjaardagsfeestje. Maar echt erg is het lawaai dat (andere) mannen maken als ze onder de douche staan. Hoe zit dat?

Vandaag was het weer raak. Ik zie een patroon. Manlief parkeert met goedbedoelde hulp van de vrouw des huizes de caravan. Dit duurt zeker wel drie minuten. Inparkeren. Heen en weer. Weer niet goed. Aanwijzing van de vrouw. Rode hoofden. En opeens roept de vrouw Jaaaaaaahhhh. En de caravan staat op zijn plek. Iedereen blij. Was het voor jou ook zo goed als voor mij? 

Caravan staat. Stoelen worden ergens vandaan gehaald. Vrouw intussen naar de WC. Manlief zoekt de handdoek. Onderweg naar de douche komt hij zijn vrouw tegen, er wordt nog wat geevalueerd en de man is op weg. Met luid misbaar wordt een hokje gevonden. En dan beginnen de decibels los te komen. Shirt en broek worden nog net uitgekregen. Het muntje wordt in het apparaat gedaan. Het water stroomt. Kleurt even geel.

Man staat nu onder de douche. En dan begint het zuchten. Linkerarm omhoog. Zucht. Rechterarm omhoog. Zucht met hoofdletters. Rare geluiden van het laatste doucheschuim wat uit de fles wordt geperst. Zucht van olympische proporties. Inzepen. Koud water. Luid gevloek. Muntje gezocht en gevonden. Zucht, zucht, zucht. En ik dacht dat vrouwen het zwaar hadden bij een bevalling.

Ik sta dus weer op een camping. Naast de Rijn in St. Goarshausen. Veel linten waarmee stukken zijn afgezet. Of er is een gruwelijke moord gepleegd of alles moet opnieuw worden aangeplant vanwege de overstroming van het vorige jaar. Een korte dag en de tent staat al om 1300 uur. Vandaag even verstandig gedaan.

Braubach - St. Goarshausen