Humor om te lachen (dag 72)

Als in de wandelgids 'Fransiskaanse voetreis' staat dat een helling steil is dan is dat ook zo. Als in diezelfde gids staat 'de helling is steil maar er is veel schaduw' dan zit je in de derde ring van de hel. Wat een lol hebben de auteurs gehad volgens mij bij het bedenken van die zin. Heerlijk.

Het was weer genieten vandaag. Zonnetje erbij. Berg op en berg af tot Badia Prataglia en daarna hetzelfde. Maar nu ook door beekjes, beken en riviertjes. Heerlijk koel. En dan komt opeens het heilige woud bij La Verna. Wat is dat geweldig zeg. 

Ook daar mijn grondzeiltje even neergelegd en minstens een uur gelegen. Het is net een kerk maar dan buiten. Vreemde stilte maar het heeft iets mystieks. Werkelijk waar. Mijn gedachten gingen naar de laatste weken. De mensen die ik heb ontmoet, de koekoek die me al maanden begeleidt, de natuur, mijn beperkingen. 

Zo moest ik opeens weer hardop lachen om iets wat gisteren gebeurde. Ik had dorst en het water wat ik net had getankt was 'non potable'. Opeens zie ik een terras. Zonnescherm van een bekend italiaans ijscomerk. Stoelen. En ik denk Fanta. Ik doe mijn rugzak af, ga even zitten om geld te zoeken.

En opeens komt er een man aan die zegt dat het geen bar is. De was die er hangt, valt me nu pas op. En het ziet er bij nader inzien toch ook niet echt uit als een terras. Ik zit in de tuin van de beste man.

Verontschuldigingen van mijn kant en de man vraagt wat ik wil drinken. En opeens staat er Fanta op tafel en bekijken we foto's van mijn reis en zijn kleinkinderen. Verstaan doen we elkaar minimaal maar begrijpen elkaar wel. Ik een verhaal en hij ook voor in de echte bar. 

Daar zo liggend valt het me op dat het stil is. Helemaal stil. Alleen mijn ademhaling en wat gezoem van muggen. Het besef dat monniken hier eeuwenlang hebben gemediteerd. Honger hadden. Dorst. Maar vandaag ben ik geen monnik in dit bos tegengekomen. Alleen mezelf.

Twee tips voor wanneer je wilt overnachten in het klooster van La Verna. Reserveer en probeer wat Italiaanse zinnen en woorden te leren. Dat scheelt. Maar ik heb een kamer gekregen en het uitstekende diner smaakte goed. Op de tafelschikking heb je geen invloed wat alleen maar leuk is.

Maar op het moment dat men hoort dat ik uit Nederland kom, heb ik wat uit te leggen over euthanasie. En dat is best wel ingewikkeld in het mengelmoesje van Italiaans/ Spaans/ Engels en Duits. Maar volgens mij is het gelukt.

Nu slapen en morgen vroeg weer op want ik wil graag naar Sansepolcro om het daarna wat rustiger aan te doen. De afstand van vandaag 27 kilometer.