De Santiago gangers krijgen ergens wat gratis wijn uit een kraantje onderweg. De wandelaars naar Rome krijgen Campari. Verschil moet er zijn. En terecht. Want dit is weliswaar mooi maar ook een uitdagende wandeling (wat het ook weer mooier maakt). Ik heb een vermoeden dat de auteurs van het wandelboek in de winter extra keien storten op de verschillende afdalingen.
En daar moet een einde aan komen. Daarom start ik nu de anti kei partij (AKP). Natuurlijk dictatoriaal geleid en elke tussenverkiezing wordt aangevochten. En wat wil deze partij? Die wil geen keien meer op wandelpaden. Te vaak liggen ze daar maar te liggen. Vooral in de weg.
En argeloze wandelaars stoten te vaak hun tenen terwijl ze politiek correct laveren tussen die uitwassen van deze wandelmaatschappij. Ooit hadden ze hun nut maar nu moeten ze weer terug naar hun eigen berg. Een antipartij dus. Zonder programma. Zoals het hoort.
Want er zijn natuurlijk wel oplossingen. Je voet iets hoger optillen. Iets langzamer lopen. Wat minder bevooroordeeld zijn ten opzichte van keien in het algemeen en die op mijn pad in het bijzonder. Dat is allemaal niet interessant. Daar moet je over nadenken. En dat doet au. Dus ben je anti? Ben je klaar met die #^@^# stenen. Stem dan AKP.
Aldus mijmerend op de meest interessante en uitdagende dag tot nu toe. Van La Verna tot Sansepolcro. Vanuit het klooster waar ik bepakt om 0500 de deur gesloten vond (die ging pas om 0800 uur open. Even niet opgelet bij de uitleg) en dus maar weer in de bedstee ben gekropen. En later nog eens de heiligdommen heb bekeken. Te laat vertrokken dus om een grote afstand te overbruggen.
Het liep echter lekker over de sadomasochistische paden van de Toscane. En dus iets te overmoedig ook een tweede etappe eraan vastgeplakt. Mijn playlist heeft me er vandaag doorheen gesleept (funkadelic, the gapband, guilermo en tropical danny) tot Sansepolcro waar het inmiddels al donker was.
Moe maar voldaan zoals dat heet mijn bed opgezocht na 41 kilometers. En Annabel? Die lag dronken achter het station. Met dank aan Hans de Booij.
Reactie plaatsen
Reacties