Kevers (dag 31)

Komt het door mij en de rust zonder geluid zo door de dag heen. Of hebben mensen echt zoveel lawaai tijdens het ontbijt. Smakken. Slurpen. Hoort dat erbij? Of is dat iets Aziatisch? Want in mijn biker friendly hotel was letterlijk ook een buslading uit het Verre Oosten ondergebracht. En ze waren niet alleen. 

Rothenburg ob der Tauber is een toeristenmagneet. Met vooral toeristen uit Japan, China en wat landen uit het voormalige Oostblok. Dat maakt een stad levendig en houdt de stad ook levend. Want het is bijna een opdnluchtmuseum. Maar ik begrijp ook wel dat je als inwoner toch moet wennen aan het feit dat brood in een andere taal wordt gepresenteerd (zie één van de foto's).

De laatste dagen begin ik de dag zo'n beetje met een bezoek aan de kerk. Rust, stilte. Een goede plek om na te denken. In de kerk van vanmorgen, met St. Jacob voor de ingang, was het niet anders. Daarnaast een fantastisch mooi houtsnijwerk van Tilman Riemenschneider (Jezus en het heilige bloed) en één van Maria uit de school van Riemenschneider.

Wat ik zelf heel leuk vond is dat je hiervan kaarten kunt kopen van het houtsnijwerk. Met Judas en zonder Judas. Terwijl die gezichtsuitdukking zo goed is weergegeven. Ik ben hier lang gebleven zodat ik pas om een uur of tien vertrok uit Rothenburg. (niet dat dat iemand intereseert maar het is mijn blog). In Rothenburg werd ook met man en macht aan de klokkentoren gewerkt. Die hadden ze voor het gemak op het plein getakeld.

En om 1900 uur ben ik uiteindelijk aangekomen in Feuchtwangen. Ik heb vandaag onderdelen van meerdere wandelwegen gelopen waarbij de Frankenhöheweg echt mooi was. Paden die nauwelijks zijn belopen door donkere bossen. Daar ook met een bosarbeider gesproken. Ik gaf aan dat de enorme hoeveelheden gekapte boomstammen 'Holzporno pur' was. Vond 'ie grappig. Maar ... 

Hij gaf aan dat er veel gekapt wordt door die 'Verdammte Käfer die alle bomen kapot maken. De warme zomer van vorig jaar heeft er voor gezorgd dat miljoenen bomen er aan onder gaan. Kappen en hopen is de enige oplossing voor dit probleem. Het ging hem na aan het hart. En wat moet je dan zeggen? Sterkte? Gruß Gott? 

Want in dat gedeelte van Duitsland ben ik nu aanbeland. Van Moin' naar Hallo naar Gutentag naar Servus en Gruß Gott. Ik nader de grens met Österreich met rasse schreden. De afstand van vandaag was 41 kilometer.