The day before (dag 36)

Gepubliceerd op 11 mei 2019 om 20:39

Morgen is het moederdag. We doen er bij ons thuis niet aan omdat elke dag moederdag is tenslotte (ahum 😀). We doen niet aan moederdag maar owee als we niks hebben gekocht. Met alleen een knutslwerkje is onze dochter ook niet meer klaar. Die moet haar creativiteit in de winkel of Zalando laten zien. 

Maar voordat het zover is even wat kilometers maken. Maar niet teveel omdat ik de nieuwe schoenen wel wat moet inlopen. Om een uur of elf begonnen aan de wandeling vanuit Donauwörth. En dit was ook het begin van weer een grote route: de via claudia augusta die ik tot Trento grotendeels ga volgen. 

Deze dag bracht me langs allerlei kerken en kerkjes. In Drüsselsheim een heel klein fantastisch mooi kerkje bezocht. De buurman kwam aan met de sleutel en was, terecht, heel trots op zijn trots. Onderweg in een klooster nog wat bier gedronken en dat was het wel een beetje qua spanning en sensatie. Uiteindelijk in Thierhaupten beland. 

Beetje saaie dag waar ik voornamelijk over de gruwelen die in de concentratiekampen hebben plaatsgevonden, nagedacht. Het is zo bizar dat ik niet weet welke emotie passend is. 

En je kunt dit ook niet relativeren. De afgelopen week heb ik door het gebied gelopen waar de dertig jarige oorlog zich ook heeft afgespeeld. Frankrijk wilde niet dat er een sterk verenigd  Habsburgs Duitsland kwam. Uiteindelijk kwam dat er ook niet.

Pas in de negentiende eeuw toen Bismarck met pensioen was gestuurd, werd het door hem verenigde Duitsland een gevaar voor Europa. Wat uiteindelijk resulteerde in de grote oorlog. Die weer resulteerde in de tweede wereldoorlog waar een poging werd gedaan om een compleet volk te vermoorden.

Dat de angst voor een groot sterk Duitsland in de recente geschiedenis nog steeds heel sterk leefde was bij de eenwording. Anders dan de Duitsers stonden Frankrijk en vooral Thatcher hier niet echt om te springen.

Pas toen Duitsland beloofde afscheid te nemen van de D-mark en daarmee echt onderdeel werd van Europa werd de angst minder maar niet het sentiment. Het wordt nog steeds niet geaccepteerd dat Duitsland het Europese voortouw neemt.

De oorlog en de gruwelijkheden zijn nog zeker niet vergeten. En het argumentum hitlerum wordt te pas en te onpas gebruikt. Dat lijkt me voor de Duitsers van nu moeilijk. En over dat soort dingen denk ik na als ik loop. 

En over moederdag natuurlijk. Want dat is ook belangrijk. Zeker voor de bloemisten en de Rituals winkels van deze wereld. En voor moeders.

Aantal kilometers gelopen 31/ 1070 km

Reactie plaatsen

Reacties

Jaap
5 jaar geleden

😂