Vandaag was weer een mooie dag. Door de Ries gelopen. De krater die ontstaan is door een meteoriet inslag vele miljoenen jaren geleden. In deze krater ligt Nördlingen en in deze stad heb ik een zeer lekker bakje koffie gehad met een stuk vanille pudding taart. Goddelijk.
De wandeling voerde vandaag door bossen, weilanden en vele velden met koolzaad. En hoorde ik langs de Rijn vele spechten, hier zijn het de koekoeken. Het roekoe roekoe klinkt overal vrolijk. Ook langs de Hexenstein van Nördlingen gelopen. Dat klinkt leuk maar de werkelijkheid was anders; hier werden vele heksen onthoofd.
De overnachting was in Raustetten. Een plaats met meer jachtkansels dan inwoners. Rustig, stil en de perfecte woonplaats voor een seriemoordenaar. Want daar heb ik vandaag naar Harburg (Schwaben) over nagedacht.
Stel je eens voor dat ik wordt achtervolgd door een moordenaar die in elke stad waar ik ook ben geweest iemand van het leven beroofd. Dan ben je als slachtoffer en als wandelaar uiteindelijk mooi de klos. Dus diepzinnige gedachten vandaag.
Uiteindelijk vandaag de duizend kilometer gepasseerd met deze etappe van 42/ 1018 kilometer. Het begint al ergens op te lijken.
De komende dagen gaan wat rustiger worden. Morgen een halve rustdag. Ongeveer 20km lopen want ik ga nieuwe schoenen kopen in Donauwörth. Daarna een dag treinen naar München en een dag naar Dachau.
Daar heb ik ook over nagedacht. Zal ik daar wel naar toe gaan? De twijfel overheerst want hoe groot wordt de stempel van het bezoek aan dit concentratiekamp op deze wandeling? En dat is dan ook direct de reden dat ik wel ga. Waarom zaken uit de weg gaan?
Reactie plaatsen
Reacties